Home » Limba Sarda » Patatu Salvatore » Salvatore Patatu: Contos mesu 'eros de tiu Pietrinu

Immagini del paese

Panorami 1.JPG

Statistiche

Tot. visite contenuti : 10910590

Notizie del giorno

 
Salvatore Patatu: Contos mesu 'eros de tiu Pietrinu PDF Stampa E-mail
Valutazione attuale: / 35
ScarsoOttimo 
Sabato 07 Novembre 2009 15:41

Il racconto è tratto dal libro dell'autore "Contos de s'antigu casteddu", ed. Diesse, Sassari 1980, pagine 43-48.

---

Fimus in Africa, cominzat a narrere tiu Pietrinu, sezzidu in d'una banchitta de sa buttega de Peppinu su carzeraju, a-inue andaiat a passare su tempus e a si trattenere cun sos amigos suos; fimus in Africa in istìu; b'haiat unu sole chi ispaccaiat sa rocca e coghiat s'ou a tostu in tres minutos.

Deo fia de pattuglia cun d'unu soldadu; fimus a pe', iscurzos, male 'estidos, famidos; senz'abba in cuddu desertu chi pariat unu fumi iscovaccadu; senza unu filu de erva, senza una chijura o una frasca pro ti poder ponner a riparu da-e su sole. A cando mi nde brincat unu algerinu da un'alvure e mi nde faghet ruere da-e caddu. In d'unu primu mamentu mi so' assuconadu male, ma subitu mi nde ficco e l'iscudo unu ciaffu gai forte, a manu imbesse, chi l'hapo fattu girare che sedattu.

Sighimus a caminare e si nos presentan custas dunas iscunfinadas, imboligadas a unu 'elu 'e piuere chi su 'entu marghinaiat de continu, fattende ispostare 'addes e cudinas e tue, sutta a-i cuddu sole chi ti marteddaiat in conca chenza pasu, non bi cumprendisti pius nudda. Arrivisti a sa punta de una duna, e ti si presentaian atteras deghe dunas addainanti. Ti giraisti addaisegus, e-i su 'entu haiat già cambiadu su logu chi haisti appenas attraessadu.

Poi de unu paju de oras, dezidimus de nos sezzere a pasare. Fimus gai, mesu arrejonende e mesu  ingalenados, cando da-e punta de una duna nd'ispuntat una puma, poi duas pumas, tres pumas, battoro e, poi de unu paju de minutos, duamiza pumas nos currian in tundu ballende e urulende.

- Già bi nd'haiat de puddas - cummentat tiu Toeddu, chi fît iscultende a tiu Pietrinu cun ojos attentos.

- Cale puddas e puddas, fin sos algerinos impumados chi nos haian fattu un'imbuscada. Su pius impumadu 'e tottu, chi fît puru su pius rassu, si mi faghet addainanti ballende, cun d'un'iscimitarra chi segaiat su pilu in duos; e, a mossas e a mingulas, mi faghet cumprendere chi mi isfidaiat a duellu. Deo fia unu pagu timerosu, ca sos duamiza algerinos, tottu pienos de pumas e belleis, tichirriaian brinchende e cantende, chi parian tirrioncas in festa, cando s'aunin 'unpare in s'adde de Elighìa.

Unu 'e issos cun d'un'ispessia de canna, faghet in terra unu cerchiu tundu, inue nos ponimus deo e-i su capu algerinu, chi continuaiat a fagher girare s'iscimitarra comente una pala de s'antigu mulinu 'e su 'entu de Cudina rasa.

Mi nde 'ogo s'isciabula de ordinanzia e, poi de haer dadu unu paju de frustadas a su 'entu, pro allenare su bulzu e pro li fagher cumprendere chi no haiat de la fagher cun d'unu frillu, l'incrocio cun s'iscimitarrone sou chi luzzigaiat sutta a su sole algerinu che-i sa conca de tiu Micheli Ispilidu, cando si nde 'ogaiat sa paglietta pro s'asciuttare su suore, messende su trigu in sa tanca 'e Paules.

E tibbi e tabba! E tibbi e tabba! Faghian sos duos ferros incrociendesi; e a d'ogni zoccu, unu coro de tifosos tichirriaiat alzende sas manos, chi pariaimus in d'unu campu de fubaru. Ogni tantu mi lassaiat andare un'isvarriada a tuju, e deo mi grusciaio cun agilesa (tando no fia rassu che-i como), e-i s'iscimitarrone, trunchende s'aria, mi frusciaiat in conca, comente sa sirena de s'isquadra 'e su fogu.

- Punghelu, punghelu! - Tichirriaian sos cumpagnos mios.

- Ma no fît unu soldadu solu - narat tiu Toeddu a boghe bascia e unu pagu timerosu.

Ma tiu Pietrinu, tottu leadu da-e sa bramosìa de su raccontu, iscudende sas manos mannas a sas ancas, continuaiat cun siguresa:

- Una peraula fît a lu punghere. 'Eo tentaia ogni tantu, ma issu, girendesi che unu chindalu e brinchende che crabolu, no mi permittiat zertu de lu punghere".

Intantu, Peppinu su carzeraju, aiscultende e sighende a trabagliare, s'abizat chi tiu Pietrinu tiraiat sas camberas de sos calzones, pro no' isconzare sa pigia, fatta cun sa prancia a fogu e cun santa pascescia da-e tia Maria Madalena sa muzere; e subitu iscudiat sas duas manos mannas a sas coscias fattendelas zoccare. E ripitiat custa mossa sempre cun su mantessi ritimu.

Peppinu giughiat in manu un'ispazzula 'e ferru cun sa cale frigaiat sa pedde prima 'e l'attaccare a su fundu 'e sas bottes. Cando tiu Pietrinu, chi pariat gherrende cun s'algerinu e faghiat finta 'e lu punghere, tirat sas camberas de sos calzones, signu chi subitu deviat iscudere sas manos a sas coscias, Peppinu, lestru, fattende finta 'e la ruere, che li ponet s'ispazzula 'e ferru subra a sa coscia, e tiu Pietrinu b'iscudet sa manu dresta in pienu, e pro pagu, da-e su dolore, no' che ruet da-e su banchittu:

- Ahi! Mala sorte! Ba'in ora mala! Non podes istare attentu cun custos punzones, proo pagu no' mi bisestras -.

- E ite cherides chi siat, narat tiu Toeddu mastighende tebaccu, in cunfrontu a su chi hat devidu suffrire vosté in Africa cun cussos Balubas -.

- A unu zertu mamentu, sighit a narrere tiu Pietrinu cariendesi sa manu, mi so' ammentadu chi sos Algerinos, cando cumbattini a duellu, faghen che-i s'attu cun su sorighe. Istan gioghende cun s'inimigu pro un'ora e poi, daghi custu est istraccu, nde li segan su tuju a colpu de iscimitarra; insomma, chenza buglias, t'isconcan che pabanzolu, caro mio!.

M'intrat custu frittu a dentes e cominzo a pensare com ente ndi 'essire chenza dannu e cun sa pedde intrea. Fatto memoria de tottu sos truccos chi nos insinzaian in s'iscola 'e gherra e cominzo a los proare unu pro unu. Mulineddu a dresta, mulineddu a manca, giogu de bulzu, finta, controfinta, passu doppiu e istoccada finale. Eo fia unu pagu ruinzadu, ma podìa essere sudisfattu su mantessi, ca, fattendelos unu pro unu, sos truccos mi resessian bene. E poi, issu su capu algerinu, su chi ischiat, l'haiat imparadu a su solu no in d'un'iscola 'e gherra comente deo, e dimustraiat de non connoschere sas mossas mias e s'arrangiaiat comente podiat.

E intantu pensaia: "Si resesso a lu cunfundere fattende custas mossas una fatt'a s'attera, in presse, semus a caddu". E tando cominzo a ponnere in motu su progettu. Prima 'e tottu imprimo unu pagu de effettu a s'isciabula, fattende girare su bulzu, e subitu li  fatto  una  barantina  'e  mulineddos,  poi  una finta a manca, una controfinta a dresta, unu passu doppiu perfettu e l'ischirriolo una tremenda istoccada a matta. Issu, cun sa forza 'e su disisperu, tentende de iscartare su colpu, faghet unu brincu in altu, e-i s'isciabula, già intrada in sa carre, li aberit una trauchedda in matta, da-inue ndi 'essit a fora totta s'istintina".

Tiu Toeddu chi fît iscultende a tiu Pietrinu cun sa massima attinzione, dat una profunda tirada a su zigarru fiagosu e cummentat:

- Su mariscia'! Seguros semus chi si trattaiat de unu capu algerinu, o no' sezis cunfundende pius a prestu cun su mannale chi hazis bocchidu innanti 'eris? -.

Ultimo aggiornamento Sabato 07 Novembre 2009 15:58
 

Aggiungi un commento

Il tuo nome:
Indirizzo email:
Titolo:
Commento (è consentito l'uso di codice HTML):