Home » Limba Sarda » Sale Maria » Cantigu de sos Cantigos – Capitulu 4

Immagini del paese

Castello e croce.jpg

Statistiche

Tot. visite contenuti : 11349778

Notizie del giorno

 
Cantigu de sos Cantigos – Capitulu 4 PDF Stampa E-mail
Valutazione attuale: / 4
ScarsoOttimo 
Mercoledì 04 Marzo 2020 00:00

di Maria Sale


 

S

’isposu

 

Cantu ses bella, amiga mia, cantu ses bella!

Sos ojos tuos sun columbas

a pinna de su ‘elu tou.

Sos pilos tuos cumparin

che fiotu de crabas falende

in sa costera ‘e Gàlaad.

Sas dentes tuas sun che fiotu

de arveghes tusas pighende

da-e riu totu apajadas

e no bind’at una iscàbula.

Che zira purpurina sas laras tuas suni,

sa ‘ucca tua est grasciosa,

che ispiju de melagrenada

sos cavanos tuos s’iden

insegus de su ‘elu.

Che de Davide sa turre,

paret su tuju tou,

fata a zisa ‘e fortilesa.

Inie milli iscudos, si b’iden apiccados:

paramentos totu de ‘alente.

Sas petorras tuas sun crabitos,

copiles de sa crabola,

chi paschen in mesu ‘e lizos.

Innanti de s’intrinada

e chi sas umbras s’illonghen,

a subra su monte ‘e sa mirra

e a su muntiju ‘e s’intzenso

deo mi ch’apo andare.

Tota bella ses tue, amiga,

chena mancia peruna.

Beni cun megus da-e Libanu, o isposa,

cun megus da-e Libanu, beni!

Da-e punta de Amana isperia,

da-e punta de Senìr e d’Ermon,

da-e sas tupas de sos leones,

da-e muntijos de leopardos.

Tue m’as furadu su coro,

sorre mia, isposa,

tue m’as furadu su coro

cun-d’una mirada ebia

cun-d’una pèrela ebia de tota sa collana tua!

Isposa sos carignos tuos, cantu suaves sunu,

sorre mia, isposa, cantu pius delissiosos,

de ‘inu, sos carignos tuos.

Su nuscu tou, tra totu, su mezus issu est.

Sas laras tuas isposa, ìsgutana mele nidu

b’at mele e late suta sa limba tua

e-d’est che nuscu ‘e Libanu su fiagu de ‘estes tuas.

Ses giardinu tancàdu, tue sorre mia, isposa,

giardinu tancàdu, funtana sizigliada.

Est che melagrenada, su rebuddire tou,

cun frutu pius saboridu,

arvures de ciprò paris cun ateras ervas,

zafaranu e ateras ervas,

bùttarolu e arvures de intzensu,

tziringa e mirra cun sos mezus nuscos.

Funtana chi abat sos giardinos,

putu de abbas bias,

e rios chi falan da-e Libanu.

S’isposa

Pesadi abilone, e tue, bentu ‘e mesudie,

beni, sula in su giardinu meu

s’ispargan sos nuscos tuos.

Benzat s’istimadu meu a su giardinu sou

e frutures saboridas chi mandighet inie.

 

Testo in italiano

 

Lo sposo

 

Come sei bella, amica mia, come sei bella!

Gli occhi tuoi sono colombe,

dietro il tuo velo.

Le tue chiome sono un gregge di capre,

che scendono dalle pendici del Gàlaad.

I tuoi denti come un gregge di pecore tosate,

che risalgono dal bagno;

tutte procedono appaiate,

e nessuna è senza compagna.

Come un nastro di porpora le tue labbra

e la tua bocca è soffusa di grazia;

come spicchio di melagrana la tua gota

attraverso il tuo velo.

Come la torre di Davide il tuo collo,

costruita a guisa di fortezza.

Mille scudi vi sono appesi,

tutte armature di prodi.

I tuoi seni sono come due cerbiatti,

gemelli di una gazzella,

che pascolano fra i gigli.

Prima che spiri la brezza del giorno

e si allunghino le ombre,

me ne andrò al monte della mirra

e alla collina dell'incenso.

Tutta bella tu sei, amica mia,

in te nessuna macchia.

Vieni con me dal Libano, o sposa,

con me dal Libano, vieni!

Osserva dalla cima dell'Amana,

dalla cima del Senìr e dell'Ermon,

dalle tane dei leoni,

dai monti dei leopardi.

Tu mi hai rapito il cuore,

sorella mia, sposa,

tu mi hai rapito il cuore

con un solo tuo sguardo,

con una perla sola della tua collana!

Quanto sono soavi le tue carezze,

sorella mia, sposa,

quanto più deliziose del vino le tue carezze.

L'odore dei tuoi profumi sorpassa tutti gli aromi.

Le tue labbra stillano miele vergine, o sposa,

c'è miele e latte sotto la tua lingua
e il profumo delle tue vesti è come il profumo del Libano.

Giardino chiuso tu sei,

sorella mia, sposa,

giardino chiuso, fontana sigillata.

I tuoi germogli sono un giardino di melagrane,

con i frutti più squisiti,

alberi di cipro con nardo,

nardo e zafferano, cannella e cinnamòmo

con ogni specie d'alberi da incenso;

mirra e aloe

con tutti i migliori aromi.

Fontana che irrora i giardini,
pozzo d'acque vive

e ruscelli sgorganti dal Libano.


La sposa

 

Lèvati, aquilone, e tu, austro, vieni,

soffia nel mio giardino

si effondano i suoi aromi.

Venga il mio diletto nel suo giardino

e ne mangi i frutti squisiti.

 

Ultimo aggiornamento Mercoledì 04 Marzo 2020 00:55
 

Aggiungi un commento

Il tuo nome:
Indirizzo email:
Titolo:
Commento (è consentito l'uso di codice HTML):